Help, deze schrijver heeft social media stress!
Ik heb vierkante ogen van het naar mijn beeldscherm staren. Mijn telefoon zit vastgeplakt aan mijn hand. Doodsbang om iets te missen. Bij alles wat ik doe / lees / hoor / zie denk ik: hoe kan ik dit gebruiken voor een nieuw bericht? En uiteraard houd ik angstvallig alle bezoekersstatistieken en het berichtbereik in de gaten. Want o help, deze schrijver heeft social media stress!
De strijd om aandacht
De reden dat ik zo’n last heb van social media stress, is een boek. Een boek dat ik schreef en waarvan ik wil dat het gelezen wordt. Dus daar moet ik iets mee doen. Ik moet Het magische verhaal van de Verteller bij iedereen onder de aandacht brengen.
Dat
Moet
Echt
Nu heb ik niet echt contacten in de media (hallo NRC, ik werkte ooit als fotodocumentalist voor jullie) en er staat ook geen gerenommeerde uitgever met een groot promotiebudget achter mij, dus aanschuiven bij De Wereld Draait Door kan ik wel vergeten. Als ik mijn boek wil promoten, moet ik het echt helemaal zelf doen en daarvoor ken ik maar één manier: social media en het internet.
Dus dat gebruik ik dan ook met overgave!
Mijn media-offensief
Ik heb persberichten gestuurd naar boekbloggers en websites die populair zijn bij mijn doelgroep. Ik heb recensie-exemplaren verstuurd, een nieuwsbericht geplaatst op mijn favo Beatleswebsite en mooie plaatjes gemaakt als illustratie bij mijn social media posts. Vol enthousiasme heb ik mij op mijn Twitteraccount en de Facebookpagina van Het magische verhaal gestort.
Klinkt als een goede aanpak, nietwaar?
Mja… op zich wel. Behalve dan dat dit mij een berg social media stress oplevert!
En nu ophouden met die social media stress!
Als ik een diagnose moest stellen, dan luidt die ‘een ernstig geval van FOMO’. Ik ben serieus bang dat ik iets mis – een haakje waaraan ik een leuk / gevat / interessant bericht over Het magische verhaal van de Verteller aan op kan hangen, bijvoorbeeld.
Ik ben bang dat mensen niet weten dat mijn boek er is. Dus zit ik de godganse dag mijn social media accounts in de gaten te houden. Gespannen. Gestrest. Tot Bregje (terecht) klaagt dat ik alleen nog maar op Twitter te vinden ben of aanspreekbaar ben via Facebook Messenger…
Dat is dus niet gezond, die social media stress. Ik probeer het dan ook los te laten. Adem in, adem uit, smijt die smartphone aan de kant. Ik kan het!
Maar straks niet vergeten te checken hoeveel likes dit bericht op Facebook krijgt…
Lijkt mij inderdaad ook stressvol, zelfs ik heb soms deze angst. Al vind ik het moeilijker om berichten te verzinnen en te plaatsen (ik heb geen boek geschreven verder hoor). Het meeste bereik je door puur te zijn denk en mensen ook jou te laten zien dan volgt de rest vanzelf. Ik kende je boek nog niet, ga hem wel even opschrijven!
Ook met een blog wil je natuurlijk dat die gelezen wordt! Dit op een beetje originele en spontane manier onder de aandacht brengen, is ook nog niet zo eenvoudig als het lijkt.
En leuk dat je mijn boek hebt opgeschreven <3